Nieuws

De trend van de gehele flyway-populatie is op zowel de lange als korte termijn negatief. In de Nederlandse Waddenzee is de Wulp een van de wormen-etende soorten die het al langere tijd goed doet.

De oorzaken van de voor- of achteruitgang van onze broedvogels liggen niet altijd in eigen land. Neem de Rietzanger.

In augustus 2024 zijn via de invoerportalen van het Dutch Wildlife Health Centre (DWHC) en Sovon ongeveer 250 zieke of dode Merels gemeld. Dat waren er beduidend meer dan in de voorgaande maanden (zie figuur 1).

De schatting van het aantal stedelijke broedvogels is gebaseerd op tellingen die zijn gedaan door vrijwilligers in het kader van het Jaar van de Scholekster in 2023.

De wilde eend is één van de zeer talrijke en wijdverbreide broedvogels in Nederland die de laatste decennia een sterke afname laten zien, iets wat ook geldt voor soorten als huismus, spreeuw en kievit. Hoewel de broedpopulatie van d

Het rapport Broedvogels in Nederland 2023 vat de ontwikkelingen van de Nederlandse broedvogels samen.

In totaal werden in het tweede kwartaal van 2024 via de invoerportalen van het Dutch Wildlife Health Centre (DWHC) en Sovon slechts 149 dode watervogels gemeld, tegenover 5609 in dezelfde periode in 2023 en 4516 in 2022.

Er wordt al decennialang onderzoek gedaan naar vliegtuigverstoring in de Waddenzee. Het doel hiervan is meestal om de effecten van vliegtuigen bij vliegvelden en op oefenterreinen van de luchtmacht in kaart te brengen.

In de ruiperiode zoeken vogels veilige en beschutte plekken met voldoende voedsel op waar ze minder opvallen voor predatoren. Het ruien van het verenkleed kost veel energie en om energie te besparen verplaatsen de vogels zich zo min mogelijk.

Waren we net gewend aan de droge voorjaren, blijkt 2024 een van de natste ooit te zijn. Een soort die profiteert van verdronken land is het Porseleinhoen.

Ieder voorjaar verzorgt Sovon samen met vogelwerkgroepen en terreinbeheerders cursussen om broedvogeltellers op te leiden. Dit voorjaar waren er edities in Friesland, de Weerribben, Drenthe, Amsterdam, Wageningen en Arnhem.

Wie Arend van Dijk bezoekt, in het Drentse Uffelte, neme vooral de bus. De wandelroute van de halte naar zijn huis voert door een schilderachtig essenlandschap. Het zandpad is geflankeerd door wallen van eeuwenoud hakhout.