Europese Kanarie: voor wie het geluid kent

Het gaat niet best met de Europese Kanarie als Nederlandse broedvogel. Van de enkele honderden broedparen die ons land in de jaren negentig rijk was, zijn er enkele tientallen over. Vrijwel allemaal nestelend in Limburg en oostelijk Gelderland. Ook in de ons omringende landen daalden de aantallen van deze soort, die bij ons aan de uiterste noordwestgrens van zijn verspreidingsgebied zit.

Dat is ook in het najaar te merken. Het was al nooit een algemene doortrekker, maar tegenwoordig is het helemaal sprokkelen geblazen. En toch onderscheppen scherpe trektellers af en toe nog een Eurokanarie. De beste kansen daartoe hebben ze in de zuidhelft van het land. Dat sluit trouwens aardig aan op het beeld bij onze zuiderburen, volgens deze kaart ontleend aan trektellen.nl

Kennis van geluiden onontbeerlijk

Op trektelposten zullen er de nodige Europese Kanaries doorheen glippen als ze niet roepen. Het zijn snelle vliegers met een wat Sijs-achtig uiterlijk, het beste herkenbaar aan de gele stuit en ontbreken van geel in de staart. Maar het zijn gewoonlijk de geluiden die de komst aankondigen, van korte trillertjes (zoals deze, opname Jeroen Veeken) tot zangstrofen.

Onkruidenliefhebber

Pleisterende vogels worden het meest gezien op onkruiden, tot in de stad aan toe. Het controleren van braakliggende veldjes met veel ruigtekruiden, in stedelijk gebied, op industrieterreinen of op bouwland, kan daarom lonend zijn. Veel vaker echter zullen dergelijke acties geen Europese Kanarie opleveren, wel soms een andere leuke ontmoeting. En het levert inzicht op in welke andere zaadeters van zulke terreinen gebruik maken.

Meer lezen

Een artikel over het voorkomen in Nederland is hier te lezen.