Blog: kievitgezin K10 wordt op de voet gevolgd

28 april 2016 Nieuws

Vrijdag 22 april 2016 ringde ik de eerste kievitkuikens in het reservaat Westeinde. Het mooie is dat de vader en moeder ook al geringd waren. Ze hebben nest nummer K10. Hieronder hun verhaal.

Sinds enkele jaren ben ik bezig met onderzoek aan broedende Kieviten in een weidevogelreservaat in Zuid-Holland. Doel is onder andere plaatstrouw en overleving vast te stellen. Hiervoor kleurring ik jonge en volwassen vogels. De volwassen vogels vertonen een behoorlijke plaatstrouw aan hun broedpercelen.

Erg plaatstrouw

Zo ringde ik bijvoorbeeld Kievit met kleurring wit AH als mannelijke broedvogel in 2014. In 2015 had dit mannetje wederom een nest, 60 meter verderop. Dit mannetje is erg trouw aan zijn geboortegebied, want ook dit jaar 2016 had hij een nest, nu op slechts 10 meter van zijn locatie van vorig jaar!

Kievit man AH tijdens het ringen in 2014. Deze man is erg plaatstrouw en keert ieder jaar terug op dezelfde vierkante meters. Foto: Benny Middendorp

6-C woog 18 gram

Dit jaar, half april, kon ik zijn vrouw van een witte kleurring voorzien, code EJ. Alle eieren zijn uitgekomen op 21 april. Een dag later was ik met  ringenaflezer Michel Gieskens in het gebied om kuikens te ringen in het kader van het Jaar van de Kievit. De kleine kuikens wisten zich goed te verstoppen, want slechts één jong kon worden gevonden, deze kreeg een lichtblauwe kleurring 6-C. Het is gewogen en de snavellengte is gemeten, dat geeft een indruk van de conditie en grootte van het kuiken. Het woog slechts 18 gram, maar dit is wel gebruikelijk voor een Kievitskuiken van 1 dag oud. Hiermee zijn bijna alle leden van het gezin geringd met een duurzame metalen ring en een op afstand af te lezen kleurring. Dit is een ideale situatie voor het Jaar van de Kievit en het overlevingsonderzoek van Benny.

Koud!

Deze week is het in het onderzoeksgebied ’s nachts 2 graden en overdag slechts 8 graden met veel wind. Hierdoor worden de kuikens extra verwarmd door hun moeder om op temperatuur te blijven. In die tijd kunnen ze niet eten, dus dit is voor hun een hongerige, vermoeiende en gevaarlijke tijd. Hopelijk vergaat het ze goed komende weken!