‘Vogelakkers’: een lifeline voor de ‘Waddenkiek’?
De Blauwe Kiekendief staat op het punt om als broedvogel uit Nederland te verdwijnen. Zo zijn de Waddeneilanden, begin jaren negentig nog een belangrijk bolwerk, vrijwel geheel leeggelopen, wat grotendeels terug te voeren is op een afgenomen voedselaanbod.
Een opmerkelijk lichtpuntje is de recente vestiging van de Blauwe Kiekendief in het Oost-Groningse akkerland. Deze vogels zijn waarschijnlijk aangetrokken door de vele maatregelen (Agrarisch Natuurbeheer) die hier voor de Grauwe Kiekendief zijn gerealiseerd. Door een aantal Blauwe Kiekendieven uit te rusten met een GPS-logger kon hun gedrag en habitatgebruik worden bestudeerd. Daarnaast leverde het unieke inzichten op over wat de kiekendieven buiten het broedseizoen uitvreten. In deze lezing vertelt Raymond Klaassen over de in's en outs van dit onderzoek.
Inzichten vanuit het GPS-loggeronderzoek zijn ook relevant voor het behoud van de Blauwe Kiekendief op de Waddeneilanden. Het natuurbeheer in het Waddengebied richt zich tot dusver nauwelijks specifiek op de Blauwe Kiekendief. Vogelbescherming Nederland en Werkgroep Grauwe Kiekendief hebben daarom hun schouders gezet onder het idee om door aanleg van zogenaamde Vogelakkers een aanzienlijk oppervlak aan optimaal foerageerhabitat op de Waddeneilanden te realiseren. Naar verwachting zal de Velduil, nog zo’n iconische en sterk bedreigde eilandsoort, eveneens profiteren. De realisatie van optimaal foerageerhabitat gaat gepaard met diepgravend ecologisch onderzoek naar het gebruik van duinen, agrarisch gebied en kwelders door de kiekendieven. De komende jaren zullen gaan uitwijzen in hoeverre de aangelegde ‘Vogelakkers’ de Blauwe ‘Waddenkiek’ van de ondergang hebben weten te redden.
